Το βιβλίο αυτό εμπεριέχει σε έντυπη μορφή την συγκλονιστική ομιλία του David Foster Wallace, για την τελετή αποφοίτησης του κολεγίου Κένιον στο Οχάιο το 2005. O Wallace, επέλεξε να μιλήσει στους αποφοίτους για το ζήτημα της εκπαίδευσης πάνω στις ελευθέριες σπουδές. Επικεντρώνεται στο ζήτημα της εκπαίδευσης πάνω στον στοχασμό. Που αφορά όχι μόνο την ικανότητά μας να σκεφτόμαστε, αλλά και τον τρόπο, το πώς σκεφτόμαστε. Το να είμαστε λιγότερο αλαζόνες, να αντιμετωπίζουμε τον εαυτό μας και τις βεβαιότητές μας με κριτική σκέψη.

«Μαθαίνω να σκέφτομαι» λέει ο συγγραφέας «στην πραγματικότητα σημαίνει μαθαίνω να ασκώ κάποιον έλεγχο στο πώς και στο τι σκέφτομαι. Δηλαδή είμαι αρκετά συνειδητοποιημένος και έχω την επίγνωση να επιλέγω πού θα επικεντρωθώ και αν επιλέγω πώς θα νοηματοδοτήσω την εμπειρία μου…

Αποσπάσματα απ’ το βιβλίο:

…Με το να μην περάσετε την άνετη, πλούσια, ευυπόληπτη, ενήλικη ζωή σας όντας νεκροί, αναίσθητοι, σκλάβοι του νου και της έμφυτης εργοστασιακής σας ρύθμισης να είστε απόλυτα, ολοκληρωτικά, αυτοκρατορικά μόνοι, μέρα μπαίνει, μέρα βγαίνει… σελ. 66

…Αν λατρέψετε το χρήμα και τα υλικά αγαθά –αν με αυτά δίνετε πραγματικό νόημα στη ζωής σας- τότε δεν θα σας είναι ποτέ αρκετά… σελ.109

…Αν λατρέψετε το ίδιο σας το σώμα και την ομορφιά και γοητεία του, θα νιώσετε μονίμως άσχημοι, κι όταν ο χρόνος και η ηλικία αρχίσουν ν’ αφήνουν τα σημάδια τους, θα πεθάνετε ένα εκατομμύριο μικρούς θανάτους μέχρι τελικά να σας φυτέψουν στο χώμα… σελ. 112

… Αν λατρέψετε την εξουσία, θα αισθάνεστε αδύναμοι και τρομαγμένοι, και θα χρειάζεται να ασκείτε όλο και μεγαλύτερη εξουσία στους άλλους για να μη σας κατακλύσει ο φόβος… σελ. 115

…Αν λατρέψετε την ευφυΐα σας, το να σας θεωρούν έξυπνους, θα καταλήξετε να αισθάνεστε ηλίθιοι και απατεώνες, θα φοβάστε σε όλη σας τη ζωή μήπως σας πάρουν χαμπάρι… σελ. 116

…Το πραγματικά σημαντικό είδος ελευθερίας έχει να κάνει με την προσοχή και την επίγνωση, την πειθαρχία και την προσπάθεια, και την ικανότητα να νοιάζεσαι αληθινά για τους άλλους και να θυσιάζεσαι γι’ αυτούς, ξανά και ξανά, με αναρίθμητους ασήμαντους, αφανείς και διόλου ελκυστικούς τρόπους, κάθε μέρα… σελ. 126

TAGS: Βιβλία