Το πρόβλημα με την αυτοκτονία είναι ότι κανείς δεν ξέρει τι να πει. Κανείς δεν ξέρει πώς να αντιδράσει. Έτσι, χαμογελάνε, χαιρετούν και προσπαθούν να σου αποσπάσουν την προσοχή…

Ζούμε σε μια κοινωνία που συνεχίζει να θεωρεί αυτονόητη την δημιουργία οικογένειας και την τεκνοποίηση.

Το μικρό άσπρο βιβλίο (μόλις 117 σελίδες) της Ευγενείας Γεωργαντά είναι σαν ένα ημερολόγιο καταγραφής σκέψεων, συναισθημάτων και βιωμάτων.

«Μαθαίνω να σκέφτομαι» λέει ο συγγραφέας «στην πραγματικότητα σημαίνει μαθαίνω να ασκώ κάποιον έλεγχο στο πώς και στο τι σκέφτομαι.

Δεν υπάρχουν όμορφοι χωρισμοί. Το να χωρίζεις με τον σύντροφο σου έχει λύπη, απογοήτευση, στεναχώρια, ίσως φόβο για το πώς θα είναι η ζωή μετά.

Όλη μας η ζωή περιστρέφεται γύρω από σχέσεις και η πραγματική ευτυχία αφορά το πόσο κοντά και αγαπημένα νιώθουμε όταν είμαστε μαζί με τους άλλους, είτε είναι φίλοι, είτε ερωτικοί σύντροφοι είτε οι γονείς μας.